Në këtë libër, që është edhe vazhdimi i librit Vargu i Profetëve -I-, janë respektuar të njëjtat parime që përmenden në parafjalën e librit të parë.
Në këtë libër, vazhdohet me pjesën tjetër të profetëve, të cilët janë: Musai (a.s.), i cili me mrekullinë e shkopit të tij, e mbyti faraonin mendjelehtë në dallgët e Detit të Kuq. Vëllai i tij besnik, Haruni (a.s.), i cili e ndihmoi atë në çdo kohë dhe vend. Daudi (a.s.), i cili me dhikrin e tij entuziazmonte malet, gurët, madje edhe kafshët e egra. Sulejmani (a.s.), i cili e mbajti jashtë zemrës së tij pasurinë dhe mbretërinë madhështore të kësaj bote. Uzejri (a.s.), i cili u bë shembull i ringjalljes pas vdekjes, duke ardhur përsëri në jetë pas njëqind vitesh vdekje. Ejjubi (a.s.), i cili me meditimin e tij të thellë, u bë simboli i durimit. Junusi (a.s.), i cili kapërceu errësirat duke u thelluar në të vërtetën e duasë dhe dhikrit me dashuri dhe përkushtim të jashtëzakonshëm. Iljasi (a.s.), i cili la emër të mirë ndër njerëz dhe meritoi selamin e Allahut; “Paqja qoftë mbi Iljasin!” Eljasai (a.s.), i cili meritoi grada të larta. Dhulkifi (a.s.), profeti i mirë që u mbyt në mëshirën hyjnore. Lukmani (a.s.), i cili u bë i njohur për urtësinë e tij të jashtëzakonshme. Zekerijja (a.s.), profeti dëshmor që vuajti shumë prej popullit të tij. Jahja (a.s.), i cili e priti vdekjen si dëshmor, njësoj si babai i tij Zekerijja (a.s.). Isai (a.s.), i cili shëronte të sëmurët dhe ngjallte të vdekurit me lejen e Allahut.