Pasi mëse njëqind e njëzet e katër mijë profetë dhe rrjedhat e panumërta të shfaqjeve hyjnore tek ta, të ardhur në gjendje ngopjeje maksimale si të ishin re të begata prilli, janë zbrazur detyrimisht në dheun-zemër të njerëzimit dhe vargu i profetëve si tufë shkëndijash orientimi të begatë është bërë, në personin e çdo profeti, pothuaj si para-lajmërim i gëzuar pranveror i shfaqjes së Hz. Muhammed Mustafait (s.a.s.) të dërguar si mëshirë për botët… Kështu, Periudha e Mekës e atij dielli të amshuar i cili e nderoi botën si drita e amshuar e të gjithë profetëve dhe e njerëzimit, kaloi me veprimtarinë për t i pastruar zemrat e fëlliqura nga politeizmi, me anë të burimeve të besimit dhe të vërtetës, si dhe për ta pjekur frutin njerëzor si aguridhe si pasojë e egoizmit, padrejtësisë dhe dhunës, me anë të vlerave shpirtërore dhe Dritës Muhammediane.