Аллаһтың тәҡүәле ҡолдары әйтә: «Тормоштоң маҡсаты – иң яҡшыны алыу һәм иң яҡшыны күреүгә лайыҡ булыу». Йәғни, улар камил инсан булыу юлында тырышлыҡ һалыу кәрәклеген күркәм рәүештә аңлата һәм мөьминдең төп маҡсаты Ғаләмдәр Раббыһына яҡынайыу булырға тейешлеген төшөндөрә.
Был бәхеткә бары тик фани донъяла ғына өлгәшергә мөмкин. Йәннәткә юл рухи тәрбиә алыу нәтижәһендә ошо донъяла башлана. Илаһи үәхи алған бөтә пәйғәмбәрҙәр, рухи остаздар һәм ғарифтар кешене «нәфс-аммара»  әсирлегенән азат итеү, Бер Аллаһҡа ғына ғибәҙәт ҡылған ҡол дәрәжәһенә күтәреү өсөн барса көсөн һалған. «Рухи йәһәттән үҫешмәгән кешенән нескә күңелле, юғары әхлаҡлы, камил инсанды бар ҡылыу өсөн», был остаздар когортаһы быуаттар буйы Изге Ҡөрьәнгә нигеҙләнгән һәм Аллаһ Илсеһе (салләллаһу ғәләйһи үә сәлләм) йөҙөндәге «иң гүзәл өлгөнө (усвәтун хәсәнә)» үрнәк итеп алған махсус тәрбиә системаһын булдырған. «Сәғәҙәт быуаты»нан һуң барлыҡҡа килгән һәм беҙҙең көндәргә килеп еткән был система «Тәсауыф» атамаһын алған.