Ғаләм Мәктәбе - Ғаләм, Ҡөрьән Һәм Кеше

Кеше – юғарыларҙан да юғары (әхсани-тәкүим) һәм түбәндәрҙән дә түбән (әсфәли-сәфилин), тәҡүәлек һәм гонаһкәрлек, осош һәм түбән тәгәрәү халәттәре араһында торған йомаҡ. Кеше – Раббыбыҙҙың Илаһи сифаттарҙы сағылдыра алған иң һәләтле яратылмышы. Был йәһәттән ҡараһаҡ, ғаләм – көҙгө һәм ул кешегә күҙәтеү һәм фекер йөрөтөү өсөн бирелгән.
Асылда барса ғаләм Аллаһтың Гүзәл Исемдәренең төрлө комбинациялары сағылышы. Образлы итеп әйтһәк, ғаләм төрлө материалдарҙы ҡушып, иретеп, һыуытып, көҙгө эшләү өсөн файҙаланылған ғәләмәт ҙур үтә күренмәле быяла ише. Кеше – илаһи яратылмыштың бөйөк мөғжизәһе – был ғаләм көҙгөһөнөң сағылдырғыс һуңғы звеноһы кеүек. Ошо көҙгө аша кеше үҙенең көсһөҙлөгөн дә, үҙенең ҡиммәтен дә танып белә ала, ә «үҙен танып белгән - Раббыһын да танып белә». Аллаһ Ҡәләмен һәм ғаләм китабын уҡыған кеше үҙенең пак фитрәтен тоя, үҙенең намыҫ тауышын ишетә, фани донъяның Илаһи панорамаһын һоҡланып күҙәтә һәм Хәҡиҡәт ҡояшына һуҡыр булыуҙан туҡтай...


Ислом Назарида Ақл Ва Фалсафа

Бу китобда Ислом фалсафаси билан инсонларнинг бирламчи ва бир-бирига зит фикрий қарашлари таҳлил ва таққос этилиб, натижалари очиқланган. Инсоният тарихи бўйича ўртага чиқган ва бир томонлама, яъни моддият узра қурилган фикрий тизимлар мувоффақиятга эриша олмагандир. Яъни, ҳаётнинг моддий ва маънавий жабҳаларида қаршимизга чиқган муаммоларнинг ечимида ожиз қолгандир. Бугунга қадар инсон зотининг ақлий малакаси моддият узра ривожлангандир. Ҳолбуки, фақатгина моддият узра келишган ақл, инсонларни очкўзлик ва ваҳшийликга етаклагани ҳаммага маълумдир. Агар-да ақл фақатгина инсон зотининг ихтиёрига ташлаб қўйилсайди, ер юзида фитна ва фасод ўртага чиқар, буюк фалокатларга йўл очарди. Мана шунинг учун ки, Аллоҳ Таоло Ҳазратлари бандаларига муҳталиф замонларда пайғамбарлар ва китоблар юбориб, уларни тўғри йўлга чақиргандир. Энг охирги пайғамбар Муҳаммад (С.А.В) Ҳазратлари ўзларига берилган муқаддас Қуръони Карим билан инсон ақлини ва тафаккурини мутаносиб бир ўлчовда тамомлаш учун курашганлар. Ислом инсонлар орасидаги муомалани, инсон ва коинот, инсон ва Яратгувчи орасидаги алоқаларни бир бирлари билан чамбарчас боғлаган ҳолда инсон тафаккурини мутаносиб бир шакилда ривожлантириб, инсон зотини улвиятга эриштиргандир. Ислом дунё қарашига зит бўлган барча фикирлар ва фикрий оқимлар инсониятни таназуллга етаклагандир ва етакламоқдадир. Шунинг учун ҳам инсонлар, фақат ва фақат Исломнинг мутаносиб ижтимоий ва маънавий фикрий тизими асосида бахтли бўла оладилар.


Путешествие в вечность

Донести до человека правдивые сведения об истине смерти и вечной жизни не способны ни человеческие знания, покрытые налетом невежества, ни ущербные философские взгляды, смешанные с сомнениями, ни ложные противоречивые умозаключения. Тьму смерти нельзя рассеять подобными «светильниками ближнего действия».
Пытаться преодолеть долину смерти и вечной жизни, рассчитывая на скудные знания разума, не напитавшегося божественным откровением – Священным Кораном, означает ввергнуть свою жизнь в опасность. Ведь человеческие знания, касающиеся путешествия в вечность, и неверная логика, лишенные божественной опоры, разбиваются о гробовые доски, становясь бесполезным капиталом, которому суждено стать прахом во тьме могилы.
Единственным источником истины, способным развеять мрак неизвестности, окутывающий все связанное со смертью и вечной жизнью, являются размышление и познание, опирающиеся на Священный Коран. И поскольку для живущих нет более важного события, чем смерть, то необходимо должным образом проникнуться величием божественных вестей, касающихся ее.
Души, сумевшие достойным образом оценить величие вести о вечной жизни, прислушавшись к голосу Священного Корана, спасутся от обмана преходящими благами. Они пробудятся от беспечных мыслей о том, что обманчивые миражи и мечты жизни бренной являются реальным будущим, и направятся на путь обретения истинного будущего в вечном мире.