ISLAMIC PUBLISHING

     Në këtë vepër të vogël jemi munduar, me gjithë dobësinë tonë, të paraqesim në formë të përmbledhur metodën edukative të të Dërguarit të Allahut (a.s.), duke u bazuar në disa nga shembujt e haditheve.

     Shkenca e vertete historike, eshte nje shkence e cila tregon truallin baze te se vertetes ose te genjeshtres, te se drejtes ose te shtremberes ne menyren e jetes se popujve te mbushur plot ngjarje te ndryshme, surpriz dhe aventura. E djeshmja dhe e sotmja e historise boterore nuk mund te njihen pa u njohur historia Osmane, ne menyre te veçante, historia me e vone e popujve te ballkanit. Fara e mbjelle me ane te katerqind kalorseve te ketij shteti te famshem u be nje rrap madheshtor, deget e tij futen nen hijen e vet tre kontinente, jetoi gjashte shekuj me nder dhe dinjitet dhe pastaj duke lene shume shtete te vegjel e jetim, u mblodh brenda nje tyrbeje te famshme ne varrezen me emrin histori.

     T\'i afrohesh te vërtetës muhammedane është më shumë e mundur me forcën e dashurisë sesa me forcën e racionalizmit. Ka patur edhe nga mesi i profetëve te mëparshëm që kanë dëshiruar të shijojnë kenaqesinë të kenë nderin të ishin pasuesit e Tij. Hijeshia e Tij prej nuri pat lënë në hije të gjithë krijesat në sytë e të apasionuarve. Shpirtërat kërkesës së Tij më të vogël i përgjigjeshin: Tu bëfshim fli sëbashku me nënë e babë, o Resulullah! Asnjë gjuhë e vdekshme nuk ka arritur tI përshkruajë cilësitë që kishte dhe asnjë mendje nuk mundi ta konceptojë tërësisht moralin e tij sublim. Dijetarët e fesë, mendimtarët, të përshpirtshmërit dhe Xhebraili e konsideronin nder të shkuarit pas udhës së Tij, ndërsa përultësinë për Të, pushtet.

     Fryma e fundit është si një pasqyrë pa avull dhe e tejdukshme. Çdo njeri në këtë pasqyrë sheh qartazi gjithë jetën që ka lënë nga pas me të gjitha bukuritë dhe shëmtitë e saj dhe si rezultat fundin që ka përgatitur. Është shumë e rëndësishme të jetohet në atmosferën e frytshme të Kuranit dhe Synetit duke jetuar një robëri me vepra të mira dhe në një drejtim në mënyrë që fryma e fundit të mos jetë një pasqyrë, në të cilën të shohim me pendim fundin tonë. Në hadith thuhet: Njeriu vdes ashtu siç jeton dhe ringjallet ashtu siç vdes. (Munavi, Fejzu l Kadir, V, 663) Është një mashtrim i frikshëm përkundrejt të ardhmes së përhershme të jetosh në këtë botë pa dijeninë e ekzistencës së ahiretit dhe të mbyllesh në dashuritë e përkohshme të cilat nxisin dëshirat epshore!.. Prandaj frymërat, të cilat i kemi me numërim duhet ti përgatisim për në frymën e fundit për ti dhënë lamtumirën kësaj bote të përkohshme si një rob i mire, sepse vdekja është dita e veçantë e gjykimit të individit.

     Sa bukur e përshkruan këtë portret poeti Mehmed Akif Ersoj: Ja ku u rrit dhe arriti të dyzetat jetimi Ku këmbët e përgjakura ranë në ujë! Me një frymë e shpëtoi njerëzimin ai i pafajshmi, Me një të rënë i shtriu për tokë mbretërit,perandorët! U ringjall e drejta e të dobtit që shtypej, Padrejtësia që nuk shkonte ndërmend rënien,ngordhi! Mëshirë qe për botët ligji i tij i drejtë, vërtet! Hapi krahët për në tokën e atij që donte drejtësi. Çtë ketë bota, është krejt e dhëna e tij, e detyruar ndaj tij shoqëria, i detyruar individi, I detyruar ndaj Tij të pafajshmit i gjithë njerëzimi...

     Shenja më e madhe e dashurisë së vërtetë është sakrifica.Prandaj, do të duhej që zemra besimtare ti rrokë, ti dojë e ti trajtojë tërë krijesat me mëshirë dhe dhembshuri për hir dhe respekt të Krijuesit! Në kohën tonë kur ndjenjat e vëllazërisë janë dobësuar, kur qetësia dhe prehja shoqërore janë humbur dhe kur urrejtja dhe armiqësia janë shtuar, është nevoja e një bashkëpunimi serioz për dhurim, ndihmë dhe shërbim. Por sa keq që në shoqërinë ku ndodhemi sot, për shkak të krizave shoqërore e ekonomike, nga njëra anë, dhe faktit që shumica e individëve janë shtënë pas interesit material, nga ana tjetër, aspekti zbatues i fesë me anë të sakrificave materiale është ndër specifikat më të shumta të nënvleftësuara e të harruara, nga të cilat, ato që vijnë në mendje të parat, janë detyrimet fetare të zeqatit, dhurimit dhe ndihmës si dhe institucionet mirëbërëse mbështetur mbi ndjenjën e dhembshurisë, siç janë vakëfet.

    Libri “ Udhwtim nw botwn e Kuranit” ka pwr qwllim qw pwrmes Ushtrimeve dhe argwtimit t’ua mwsojw shkronjat e Kuranit fwmijwve tw ciklit parashkollor.

    Libri “ Udhwtim nw botwn e Kuranit” ka pwr qwllim qw pwrmes Ushtrimeve dhe argwtimit t’ua mwsojw shkronjat e Kuranit fwmijwve tw ciklit parashkollor.

    Libri “Nga morali shembullor i të dashurve të Allahut ”. Njësoj si në librin e parë, edhe në këtë libër të dytë që keni në duar, është bërë përpjekje për të shprehur dhe trajtuar disa nga parimet morale të Islamit nën dritën e Kuranit dhe Sunetit dhe me shembuj nga jeta e profetëve, sahabëve të nderuar, të parëve tanë të mirë dhe të dashurve të Allahut. Libri synon të hedhë një hap në përshkrimin e njeriut model ku mishërohet personaliteti Islam.

    I Dërguari i Allahut (a.s.), ishte mësuesi më i madh që i mësoi njerëzimit fenë Islame. Ndërsa Libri me të cilin mësoi ai, është mrekullia e pashoqe Kurani Fisnik. Profeti ynë (a.s.), edhe e lexoi, edhe e shpjegoi Kuranin. Po ashtu, ai i përjetoi dhe i zbatoi në mënyrën më të bukur parimet, adhurime dhe moralin e Kuranit Fisnik. Pas tij, sahabët, dijetarët dhe njerëzit e devotshëm bënë përpjekje të mëdha për ta jetuar këtë fe dhe për ta përcjellë atë tek brezat pasardhës. Në këtë mënyrë, Islami ka ardhur në ditët tona dorë pas dore dhe zemër pas zemre.
    Në këtë libër, i cili përbëhet prej katër pjesësh, do të trajtohet  e jeta e Profetit (a.s.), prej periudhës para se t’i vinte profetësia, e deri në fund të jetës së tij. Libri është konceptuar si libër shkollor ku në fund të çdo kapitulli gjendet pyetjet në lidhje me atë kapitull. Gjithashtu gjatë kapitullit gjendet pyetje për të nxitur nxënësit të mendojë dhe të nxjerrë vetë përfundime.
    Shpresojmë që ky libër të përmbushë sadopak kërkesat për të mësuar jetën e Profetit a.s.

    Libri trajton modelin familjar që ndërtoi Profeti a.s. Modeli i tij familjar ishte ndërtuar mbi kënaqësinë e Allahut. Mbi kënaqësinë legjitime të anëtarëve të familjes. Këto familje ishin brumosur me  devotshmërinë që stoliste shpirtrat me paqe dhe lumturi. Baballarët ishin shtylla e palëkundur e shtëpisë. Ndërsa nënat ishin prehri i sa e sa bijve trima që edukoheshin me aq shumë përkushtim. Ndërtohej mbi mbështetjen tek Allahu dhe dorëzimin në caktimin hyjnor. Në modelin e tij familjar; Respektohej kufiri midis hallallit (të lejuarës) dhe haramit (të ndaluarës) dhe nuk bëhej asnjë lëshim sado i vogël kur flitej për Islamin dhe qëndrueshmërinë në fe.

    Në këtë libërth përfshihen shembuj të bukur që na motivojnë të jemi vazhdimisht në një gjendje vetllogarie, siç i është drejtuar edhe Omeri (r.a.), vetes së tij duke thënë; “Çfarë ke bërë sot për Allahun, o Omer?”.
    Në ditët tona, kur mendjet dhe zemrat janë lidhur pas materiales dhe horizontet e meditimit nuk i kapërcejnë dot kufijtë materialë, një libër xhepi i tillë, mendojmë se duhet të gjendet gjithmonë pranë nesh. Ky libërth, është kryesisht një përmbledhje nga vepra “Bulëza Lumturie”, shkrimi “Llogaria e një dite” dhe vepra tjetër “Udhëtimi i Përjetësisë”, të autorit të njohur Osman Nuri Topbash.