Муҳаммад Мустафо (Саллоллоҳу Алайҳи Ва Ссалам)


Саодат Асри Жамияти

Турли мақолаларимиздан тўплаб ва баъзи янги мисолларнинг ҳам иловаси билан ёзилган ушбу китобда, у муборак аср моҳиятини яна ҳам яхши идрок қилинишини мақсад қилдик. Ушбу мақсад билан, иймон, ибодат, муомала ва ахлоқда қанчалар мухлислик уйғотувчи ривожланишнинг ҳукм сурганига доир, у асрнинг ҳисобсиз ибрат ва фазилат тасвирларидан баъзи мисоллар билан мавзумизни яна ҳам аниқ бир ҳолатга келтиришни орзу қилдик. Ушбу китоб Саодат Асри Жамиятининг исломий яшаш тарзи, иймон мустаҳкамлиги, ибодатга бўлган эътибори, бизларга ибрат бўлган гўзал аҳлоқи ҳақида маълумот беради. Инсониятни зулматдан нурга чиқарган Исломнинг тенгсиз гўзалликларини, айниқса назокат ва латофатини фақатгина Саодат Асрининг кўнгил иқлимига кира олишлик билан яқиндан ўргана олишлик мумкин бўлади. Китоб ислом тарихига қизуқувчи ва кенг китобхонлар оммасига мўлжаланган.


Саодат Томчилари


Кўнгил Боғидан Сўнгги Нафас

Ҳақиқатан ҳам, сўнгги нафас топ-тоза, силлиқ ва тиниқ ойнадек. Ҳар бир инсон бу ойнада умрини яхши-ёмони билан бирга, аниқ-тиниқ ҳолатда кузатишга муваффақ бўлади. Бу лаҳзаларда кўз ва қулоқларга ғафлат пардаси тушмайди. Билъакс, барча пардалар кўтарилиб, кишини ҳар хил иқрорликка — ақл ва виждоний пушаймонлик иқлимига туширади. Шундай экан, сўнгги нафасимиз ҳаётимизни пушаймонлик билан кузатадиган ойнамиз бўлмасин! Бу ойна ҳали Қуръони карим ва суннати сонийя ҳолида яшаётганимиздаёқ ҳаётимизга дохил бўлсин. Зеро, ҳақиқий бахтиёрлар ўлим билан танишмасдан аввал уни таниганлардир.
Умумий қилиб айтиш мумкинки, тасаввуфсиз мусулмонлик бўлиши мумкин, фақат бу «эҳсон» меъёридан маҳрум мусулмонники бўлади. Яъни маънавий таълим-тарбия ҳисобланган тасаввуфдан айри исломий ҳаёт кишини «Аллоҳни кўриб тургандек бандалик мароми»га етказолмайди.
«Сўнгги нафас» номи билан қаламга олганимиз бу асарда сизга тақдим қилмоқчи бўлганларимиз қисқача булардан иборат.


Ислом Назарида Ақл Ва Фалсафа

Бу китобда Ислом фалсафаси билан инсонларнинг бирламчи ва бир-бирига зит фикрий қарашлари таҳлил ва таққос этилиб, натижалари очиқланган. Инсоният тарихи бўйича ўртага чиқган ва бир томонлама, яъни моддият узра қурилган фикрий тизимлар мувоффақиятга эриша олмагандир. Яъни, ҳаётнинг моддий ва маънавий жабҳаларида қаршимизга чиқган муаммоларнинг ечимида ожиз қолгандир. Бугунга қадар инсон зотининг ақлий малакаси моддият узра ривожлангандир. Ҳолбуки, фақатгина моддият узра келишган ақл, инсонларни очкўзлик ва ваҳшийликга етаклагани ҳаммага маълумдир. Агар-да ақл фақатгина инсон зотининг ихтиёрига ташлаб қўйилсайди, ер юзида фитна ва фасод ўртага чиқар, буюк фалокатларга йўл очарди. Мана шунинг учун ки, Аллоҳ Таоло Ҳазратлари бандаларига муҳталиф замонларда пайғамбарлар ва китоблар юбориб, уларни тўғри йўлга чақиргандир. Энг охирги пайғамбар Муҳаммад (С.А.В) Ҳазратлари ўзларига берилган муқаддас Қуръони Карим билан инсон ақлини ва тафаккурини мутаносиб бир ўлчовда тамомлаш учун курашганлар. Ислом инсонлар орасидаги муомалани, инсон ва коинот, инсон ва Яратгувчи орасидаги алоқаларни бир бирлари билан чамбарчас боғлаган ҳолда инсон тафаккурини мутаносиб бир шакилда ривожлантириб, инсон зотини улвиятга эриштиргандир. Ислом дунё қарашига зит бўлган барча фикирлар ва фикрий оқимлар инсониятни таназуллга етаклагандир ва етакламоқдадир. Шунинг учун ҳам инсонлар, фақат ва фақат Исломнинг мутаносиб ижтимоий ва маънавий фикрий тизими асосида бахтли бўла оладилар.