Аллаһтың Һөйөклө Рәсүле Мөхәммәт Мостафа (Салләллаһу Ғәләйһи Үә Сәлләм) – 2. Мәҙинә Дәүере

Аллаһ Рәсүле (салләллаһу ғәләйһи үә сәлләм) дүшәмбелә, рабиғел-әүүәл айының ун икенсе көнөндә донъяға килә. Әсәһе бәпәйен тапҡандан һуң ҡайныһы Ғәбделмотталибҡа: «Улың тыуҙы!» – тип һөйөнсө ебәрә. Ҡартатаһы ҡыуанып килеп, ейәнен ҡулына алып, уны Кәғбә янына алып бара ла, шунда Аллаһҡа маҡтау әйтеп, доға ҡылып, малайға Мөхәммәт (ғәрәпсә – Мүхәммәд) тип исем бирә. Ундай исем таныш булмағанға күрә Мәккә халҡы быға бик ғәжәпләнә.
Пәйғәмбәрҙең (салләллаһу ғәләйһи үә сәлләм) вафаты ун беренсе йылдағы рәбиғел әүүәл айының ун икенсе көнөндә зәүәлдән һуң килә. Ул саҡта уға (салләллаһу ғәләйһи үә сәлләм) алтмыш өс йәш була. Ҡараңғы, шомло көндәр килә. Мосолмандар оло юғалтыу кисерә. Барлыҡ кешелек өсөн михнәтле көндәр була.
Әнәс менән Әбү Сәғид әл-Хөдри (радыйадлаһу ғәнһүмә) былай тип һөйләй: «Аллаһ Рәсүле (салләллаһу ғәләйһи үә сәлләм) Мәҙинәгә килеп ингәндә бар нәмә балҡып тора ине. Ә ул үлгән көндө бар нәмәне ҡараңғылыҡ солғап алды. Умм Әймәнә илағас, унан: «Нимә һине иларға мәжбүр итте?» – тип һоранылар. Ҡатын: «Мин Аллаһ Рәсүленең (салләллаһу ғәләйһи үә сәлләм) ҡасан да булһа үлерен белә инем. Әммә хәҙер мин күктән асыҡ аяттарҙың башҡаса төшөрөлмәүе хаҡында уйланып илайым», – тип яуапланы»...


Муҳаммад Мустафо (Саллоллоҳу Алайҳи Ва Ссалам)


Аллаһның Сөекле Рәсүле Мөхәммәд (Салләллаһу Галәйһи Вә Сәлләм)

Йөз егерме дүрт меңнән артык пәйгамбәр һәм алар белән бәйле хисапсыз вакыйгалар һәм илаһи күренешләр агымы, гүя бәрәкәтле язгы болытлар кебек, мөмкин кадәр тутырылган хәлгә җиткәч, кешелекнең күңел туфрагына мәҗбүри рәвештә сибелеп бушанды. Һәм бәрәкәтле һидәят очкыны кебек нәбиләр чылбыры галәмнәргә рәхмәт итеп җибәрелгән хәзрәти Мөхәммәд Мостафа (с.г.в.)нең дөньяга килүе хакында, әйтерсең, олуг бәхет һәм озын кыштан соң көтеп алынган яз хәбәрчесе булды…
Аның күзгә күренеп торган ачык тәрбиясе һәм яшерен йогынтысы күңелләр өчен шундый тәэсирле эликсир булды ки, элегрәк ярым вәхши хәлдә, кешелеклелек дигән нәрсәне күбесе хәтта белмичә дә яшәгән җаһиллек чоры җәмгыятен инсаният тарихы әле һаман да кызыгып, көнләшеп карый торган «сәхабә» атамасындагы күз алдына да китереп булмый торган мәртәбәгә ирештерде. Шул җәмгыять әгъзаларын дөнья тарихында «фазыйләттә иң югары кешеләр» дәрәҗәсенә күтәрде.
Димәк, гаделлек, мәрхәмәт, мәхәббәт һәм иман тулы кешелек мәсьәләсендә яңача җаһилият чорына тиңләшердәй шушы ахырзаманда бердәнбер котылу юлы да мәңгелек кояшының Мөхәммәд нурында барлыкка килгән бөек серләрдән үзебезгә насыйбын ала белү…